hepiniz için başka biriyim. kiminize çalışma arkadaşı, kiminize çalışan... bazılarınız için iyi arkadaşım, bazınız en yakın arkadaşım. hedefim... takipçiyim bazen de...
beni tanımlamak için kurduğunuz cümlelerin neredeyse hepsinin sonunda "ama..." olmazsa olmaz!
çok eski dost da olabilirim, çok uzun zamandan beri dost olmayabilirim de! en yakın, öyle uzak ki özlenmiş, unutulmak üzere ya da çoktan unutmuş da olabilirim...
herkes için başka biriyim. sibel "çılgın" der. meltem'e göre "zor"um. dalgalı neşemden nasiplidir ceyda, durmadan, "gül biraz," der. iclal "canım arkadaşım," derken son hecesinden şefkati damlar, cem bey'in bi "sağ kolum" deyişi vardır, korkarsınız kolsuz kalmasından! tanju hanım'ın "yavrucum," deyişini hep özlerim...
aslı'nın nurseeeek'iyim, yasemin'in altıntop'u... yücel "nursel" derken harfler kaçışıyorsa korkmam lazımdır!cenk "u"yu bir fazla yazmışsa neşeliyimdir. naciye, "nurseel..." diye başlayıp makarnalı bir şey yapmadığını söylüyorsa üzgün! kimisinin nasıl seslendiğini çoktan unutmuşumdur. abimin babamın seslenişi kulaklarımdan gitmez de annemin nasıl seslendiğini hatırlamam bile!
nursel hanım da olurum, nursel de, nursella da nurselot da!
kim olduğumu bilemezken tanıdığım "herkese" başka biriydim. şimdi de öyleyim, ama "kendime" kim olduğumu biliyorum artık!
anneyim...
oğlum, ali'min karnımda olduğunu anladığım andan itibaren itirazsız anneyim.
aldığım hiçbir sıfatla değişmeyeceğim, kıyaslayamayacağım kadar!
eray'ın karısı olmanın da, annemin kızı olmanın da ötesinde... belki onlar sayesinde, evet ama... yine de!
sadece anneyim!
anneme hiç böyle seslendim mi bilmem, oğlum "anne" derken içim titrer. her seslenişinde kucaklamak istediğimi hiç unutmasam...
bazen anne olduğuma inanamıyorum. her sabah bi yanlışlık yapılıyormuş ve sistem kendini onaracakmış gibi bir hisle uyanıyorum. sonra gördüğü rüyada dalgalanan gözkapaklarından içeri girebilir miyim, o gözkapağının içinde yaşayan küçücük bir mikroorganizma olabilir miyim diye düşünüyorum; bir vakit gözkapağımın içi olmak isteyen adamın oğlunun gözkapağının içinde...
sonra bakıyorum, sistem gayet kendi halinde ve ne yaptığını bilircesine işliyor... hayat kendini kurmuş, ben içinde dönüyorum. yine bazen sinirli nursel oluyorum, bazen neşeli, bazen küskün, meşgul, bazen de zor nursel!
ama ne olursam olayım, hem kendim hem kimseler inanmıyor olsa da, hep anneyim!
bıdik'ken ali oluveren oğlum bugün 6 yaşına girdi... 5 yıldır anneyim! inansam iyi olur artık...
ben anneyim, ben anneyim, ben anneyim...
hem de iyi bir anneyim!
gerekirse sadece anne...
annemden çok daha iyi bir anne...
siz de inanın, kutlayın hatta!
oğlumu tabii... o olmasaydı, doğacak olan o olmasaydı anne olmazdım!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder