gizli

gizliydin…

ders kitaplarının arasında saklanan fotoğraflar gibi. kimse görmesin diye çekilen perdelerle korunan bir oda gibi. iç çamaşırı gibiydin; varlığı belli, kendi görünmez.

hayatıma gizliydin.

yanımda değilsen aklımdaydın. çiçekleri sularken. bitiremediğim romanların sayfalarını kıvırırken. aynaya bakarken. beni nasıl gördüğünü hep merak ederdim.

masa örtülerim gibiydi çarşaflarım da… gergin. sadece kendi gömleklerim ütülüydü askıda. hep aynı tabak ve bardağı kullanıyordum boğazımdan lokma geçmezken. seni beklemek yoruyordu beni, koltukta bezgin uyurken. susmaktan sıkılıp çığlık atamadığım kabusladan uyanıyordum, ıslanan yastığımdan seninkine geçerken.

yalnızlığıma gizliydin.

birileri bilse bizi yalnız bırakmazlar diye saklıydın.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder