yine özle!


beni özlediğin günleri özlüyorum.



sadece ben olduğum için beni sevdiğin…

çocuklarım, sağlam duruşum, başarma hırsım ya da ne bileyim… pratik filan oluşum için değil de, sadece gözlerim güzel diye sevdiğin…

beni ben olduğum için sevdiğin günleri özlüyorum.

yine seviyorum, deme. ben sebepsiz sevilmeyi özledim. çok güzel çay demlediğim için değil de, çayı nasıl demlesem demliyim yine de sevdiğin günlerdeki gibi. hatta evde poşet çaydan başka bi şeyin olmadığı günlerde sevdiğin gibi. iyi konuştuğum, bir sürü kişiye meramımı gayet iyi anlattığım için değil de uykumda konuştuğum için sevdiğin gibi özle beni… yine!


çünkü yapmam gerekenlerde bir aksama olduğu için değil de beni istediğin için geri dönmek istiyorum sadece. birikmiş kirli gömlekleri yıkayıp ütülememi değil de “beni” bekle istiyorum. ellerimi, sadece öpmek için özle…

olsa olsa benim halledebileceğimi düşündüğün karmaşanın ortasına değil, omuzlarının tam ortasına dönmek istiyorum. en büyük karmaşa gözlerimin içinde yeşillerle kahverengilerin arasında olsun. gözlerine bakmaya utandığım için gözkapaklarımın içi olmak iste yine…

sevilmeye ihtiyacım olduğunu kabul etmem çok uzun sürdü. başka birinin beni sevmesini bekleyemem. beni sen sev yine.

ve sadece sevdiğin için özle!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder